Går det an å omsette absurdisme til eit faktisk levesett? Kvar hamnar ein dersom ein reindyrkar inkonsekvens og det idiotiske? Stupet og handa er ein framtidsroman om korleis ein ung diabetikar reagerer når ei stor hand grip inn i livet hans, om korleis han vert kjend med ein annan diabetikar som i tillegg er naken, og om planane dei legg for å stele insulin saman. I eit språk som kan gi kjensla av å sjå ein Buster Keaton-film, blir ein vitne til ein sjelsettande flytur over Atlanteren, til eit Disneyland dei færraste enno kjenner. Dette er ein baksidetekst som liknar andre baksidetekstar, på ein roman som liknar på få andre romanar. Gripande og forbløffande, om livet på utsida av røynda og innsida av realiteten.
